Anody magnezowe to stop fizjologicznie nieagresywnego magnezu, który rozpuszcza się zapobiegając powstawaniu korozji. Działanie różnic potencjałów elektrochemicznych materiału zbiornika oraz anody stanowi zabezpieczenie powierzchni emaliowanej. Zapobiega to występowaniu mikroubytków, na skutek utleniania, w wewnętrznej powłoce zbiornika. Dzięki elektrycznie przewodzącemu połączeniu ze stalą zbiornika, miejsca ewentualnych ubytków emalii stają się katodą i zamiast stali zbiornika rozpuszczeniu ulega anoda magnezowa, a korozja zbiornika ulega zatrzymaniu. Anoda magnezowa z powodu generowania prądu ochronnego oraz korozji własnej ulega przy tym stopniowemu rozpuszczeniu i wymaga okresowej wymiany.
